En büyük sihir ,gülümsemektir.
Dudaklarınıza kondurduğunuz o gülümseme bazen o kadar önemli oluyor ki , sizinle karşılaşanlar için !
Şifa gibi... Ametist şu bu yanında halt etmiş..En büyük pozitif enerjiyi veren de gülümsemektir.
İçten gülümsemek..Gözlerinin derinliğinde binlerce güzel canlıyı görmek gibi, okyanus kadar derin ,keşifli ve güzel...
Suratımın en sirke satan halinde bile karşıma gülerek çıkın...Gülmezsem..Gülümsemezsem ne olayım..Tüm mutsuzluğum kaybolur gider...İlaç gibi mübarek !
Zaten ben mutsuzluğumu pek uzatabilenlerden değilimdir.
Sorunlar,sıkıntılar,soru işaretleri bitiyor mu ; bitmiyor ,bitmeyecek,bitmez ! Hayatın gerçeği bu !
Oysa gülümsemek kendimize ve başkalarına yaptığımız en büyük iyiliktir bence !
Hiç unutmam ,tanımadığım bir bayan bundan seneler önce bana gülümsemişti de günüm nasıl aydınlanıvermişti.Kendimi tıpkı çizgi film karakterinde bir çizgiymişim gibi hissetmiştim.Nasıl günüm aydınlanıvermişti o gün..O günden bugüne ben de gülümseyerek bakarım insanlara..Bazen konuşurum...Bazen bir teyze düşer minübüste yanıma..Gülümserim..Gülümsemek bulaşıcı bir şeydir ...En güzel bulaşıcı virüs...
Yazılarımda gülümserim...arkadaşlarıma attığım mesajlarda gülümserim...telefonumun her çaldığında her efendim deyişimde gülümserim...zorlama değil...vallahi içimden geliyor...
içim kaynıyor gülmekten desem ,yuh be,abarttın dersiniz,inanmazsınız ;))
Gülümsemeyerek açmadığım telefon cevap vermelerim %20 'dir. Orası başka durum,karıştırmayın işte ;))
Bazen yolda bile hafif gülümserim.Hatta aklıma bir anı gelir.Yine bir şaşkolozluğum gelir aklıma.Güleceğim tutar.Zor tutarım ama toparlarım kendimi.
Ne farkeder demeyin..ilk başta kendinize iyi geliyor sonra başkalarını mutlu ediyorsunuz...Ayrıca üzerinizde ipek kumaşlar,hint kumaşlar olsa bile yüzünüzde içten bir gülümseme olmadıkça kusura bakmayın ama hiç de güzel olmuyor insan.
1) gülümseme ,
2) dik yürüyüş
olmadıkça dış güzelliğiniz nazarım itibariyle sıfırdır.Böyle insanlar gözümde ancak bayan kumaş yığını olarak görünüyor.
Dün tiyatro oyunumuz için küçük bir beldedeydik.Çocuk tiyatrosu için gittiğimize beldenin okulunda ,okul müdüründen tutun kantincisine,hizmetlisine,velisine,öğretmenine kadar uzanan kalabalık bir kitleye hitap ettik.Şimdiye kadar hiçbir okul müdürü bir merak edip de gelmemişti.Çok memnun olduk.
Yalnız içlerinde bir öğretmen vardı kiiii....Karşıya her bakışımda gözüme takılıyordu.Nasıl takılmasın ! Gözüm gidiyor gidiyor oraya gidiyor !Tam karşımda,gözümün her daim uğrak noktası,oturduğu yer !
Öğretmenmiş kendisi.Tam da önümde.Bir izlemesi var oyunu, anlatamam.
Ben girdim sahneye,aynı ! Çıkıyorum sahneden aynı ! Mimik aynı jest aynı !
Lan insanın hiç mi yüz kası yorulmaz!Sanki bir heykeltraş bunun yüzünü yamultmuş bana sınav olsun diye koymuş karşıma . Ağzı bir başka ,gözü bir başka,burnunun şekli bir başka. Onu oynamaya kalksam oyunculuğum yeter mi bilmem,haddimi aşmak istemiyorum !
Çok şükür ki oyunu kazasız belasız atlattım ,ona rağmen :))
O öğretmenin bakışları bizim tiyatro bitip de selam verene kadar devam etti.Neredeyse 40 dakika.Ve ben Toplasan oyunda 5 dk. ancak yokum! Üzerime alınmadım desem yalan olur.Oyunu götüren benim nerdeyse,o bakışın muhatabi olarak da ilk kendimi alıyorum hani !
İlüzyon şovuna geçince baktım. Heykeltraş fazlalıkları götürmüş.Kadının yüzü normale dönmüştü.Tabi ne kadar dönerse !
Oyun arasında söyleyeyim ,bir kaç antrakt yapayım dedim ,o kadar ilgi ve itinanın üzerine bu duruma çok takmayayım dedim.Hani onun hatrı yoksa diğer misafirlerin de mi yok !
Düşünün ki ,ben gülümseyenle gülen bir insanım.Bu kadının karşıma çıkması tam bir sınav oldu benim için !
Siz siz olun gittiğiniz ne etkinlik olursa olsun ,sahnedeki veya kürsüdeki adamın gözünün içine baka baka ağzı burnu yamulmuş,turşu satar gibi beklemeyin.Nerden geldim ben buraya der gibi ! Zorla tutan yok.sıkıyorsa girme ,değil mi !
Beğenmediğiniz bir yönü varsa ,çıkışta söyleyin.Eminim kendini geliştirmek isteyen biriyse sizin dedikleriniz onu geliştirecektir.O da memnun olacaktır.
Gülümsüyoruz hep beraber ,her an fotoğraf çekilirmişiz gibi :-)))
Yorumlar
bu arada şu öğretmen ile ilgili de senin yerine koydum kendimi.ne zor bir iş ya?gözün her sahneye çıktığında takılmıştır eminim kadına.insan utanır da azıcık tebessüm eder bari,ilginç:)
üzerinde böyle bir olumlu etki bırakabildiysem ne mutlu bana...ama ben senin zaten hep güleryüzlü olduğunu düşünüyordum:-))
Mahalle dayısı,
yorumun için teşekkür ederim.Gülümsemek hayatta kurtarabileceğimiz deniz yıldızları olur.belki herkes için farkedilmeyebilir ama bir kişi için farkeder değil mi;))
Profesör,
Gülümsemek..evet en güzel gönül hoşluğu...:)
Ancak ben izleyici olarak bile keyif almıyorum. Bu en çok konserlerde başıma gelir. Sanatçı/grup coşturmaya çalışır, en önde oturan eğer protokol ise zaten kasar kendini, protokol olmayan mekanlarda da mutlaka çıkar 3-5 kişi asar suratını. Sanki zorla getirilmişler gibi....
o an acayip demorilize oldum içimde.ama bir süre sonra o görüntü olarak kaldım bense yine cırlak bir anne.O öyle baktıkça bana bir hıs geldi ki sorma:-))
oluyor bunlar,sahnedeki insansa bundan en çok etkilenen kişiler oluyor.Bu kez bu etki seyirciye de geçiyor...
sevgiyle kal